Bu yıl Mona Dian tarafından Party Politics isimli dergide“Dark” positivity: Do candidates with a more aversive personality use positive campaigning more often?” isimli bir makale yayımlandı.
Türkçesi “Karanlık” olumluluk: Daha itici bir kişiliğe sahip adaylar olumlu kampanyaları daha mı sık kullanıyor?” olan bu makalede, politikacıların kişilik özelliklerinin, yapılan kampanyanın saldırgan ya da olumlu üslupta olması durumuna tesiri inceleniyor.
Araştırma, bu hususa farklı bir perspektiften yaklaşıyor. Araştırmacı Dian, makûs kişiliğe sahip her politikacının agresif ve saldırgan seçim kampanyaları tercih etmek zorunda olmadığını göz önünde bulunduruyor. Bilakis, makus bir kişiliğe sahip olmalarına karşın yanıltıcı olmak ismine daha da kucaklayıcı ve olumlu seçim kampanyaları yapabilecekleri hipotezini bilimsel olarak kanıtlamaya çalışıyor.
Araştırma kapsamında “karanlık üçlü” olarak isimlendirilen üç kişilik bozukluğu ele alınmış.
Karanlık üçlü kavramı; narsisizm, makyavelizm ve psikopati üzere kişilik bozukluklarından oluşuyor. Bu kişilik bozukluklarına sahip siyasetçilerin ne tıp kampanyaları tercih ettiğini tespit etmeye yönelik olan çalışmanın ayrıntılarına girmeden evvel bu kişilik bozuklukları nelermiş ona bir bakalım.
Narsisizm, kişinin kendisine karşı beslediği hayranlık olarak açıklanır. Narsist kişilik bozukluğuna sahip bireylerin, epey bencil ve empatiden mahrum olduğu bilinmektedir.
Makyavelizm, manipülatif davranışlarla öbür bireylerin makyavelist kişinin kendi çıkarına yönelik sömürülmesi, narsisizme emsal biçimde empati ve ahlak eksikliği ve acımasızlık üzere davranışlarla tasvir edilen bir kişilik bozukluğudur.
Psikopatiyse, yeniden misal bir biçimde empati yoksunluğu ve anti-sosyal davranışlar ile başka bireylere ziyan verme üzere belirtilerle kendini gösteren bir kişilik bozukluğudur.
Bu araştırma, Almanya’daki lokal seçimlere katılan 2.133 aday üzerinde yapılıyor.
Araştırma kapsamına giren iştirakçilerin, %13,4’ü Hristiyan Demokratlar’a (CDU), %13,5’i Toplumsal Demokratlar’a (SPD), %6,7’si Almanya için Alternatif’e (AfD), %11,8’i Liberal Parti’ye (FDP), %11,1’i Sol Parti’ye (DIE LINKE), %15,5’i Yeşiller’e (GRÜNE) ve %28,1’i başka partilere ilişkin olduğu görülüyor. Yani neredeyse her görüşten politikacı araştırma kapsamına alınmış.
Yaşları 18 ila 87 ortasında değişen katılımcıların %34,6’sı bayan, %65,4’sıysa erkek.
Bulgulara nazaran; kişinin bahsedilen karanlık üçlü kişilik özelliklerine sahip olma oranı arttıkça, olumlu seçim kampanyaları tercih etme eğilimi de artmakta.
Narsisizm, makyavelizm ve psikopati üzere kişilik bozukluklarına sahip bireylerin, kendilerini olduklarından çok daha güzel gördükleri bilinmekte.
Buna dayanarak araştırmada, karanlık üçlü kişilik özelliklerine sahip siyasetçilerin olumlu seçim kampanyaları yaparak seçmenlere kendilerini olduklarından daha uygun göstermeye çalışmalarının da mümkün olduğu söylenmekte.
Bu özelliklere sahip siyasetçilerin, iki cins seçim kampanyasını da çok uçlarda kullanma eğilimi gösterdiği belirtiliyor.
Karanlık kişilik özelliklerine sahip bireylerin ortak özelliklerinden birinin de bu bireylerin kendi çıkarları ve yararları adına eylemler gerçekleştirdiği belirtiliyor.
Buradan yola çıkarak, çok fazla seçim kampanyası yapan politikacıların da emellerinin kendilerine yarar sağlamak olduğunu belirten araştırmacı, siyasetçilerin bu davranışının da tıpkı karanlık üçlü kişilik özelliklerinde olduğu üzere yarar maksimizasyonu temelli olduğunu söyleyerek aralarındaki benzerliğe vurgu yapıyor.
Son olarak, bu kişilik özelliklerine sahip siyasetçilerin olumlu kampanyalara yönelmesi durumu başka özelliklerden etkilenmemekte.
Kişilerin yaşı, cinsiyeti, mensubu olduğu parti, ideolojileri ve radikallikleri gibi başka özelliklerine nazaran bakıldığındaysa bu özelliklerin kötü bir karaktere sahip politikacıların olumlu seçim kampanyası kullanma durumuna bir tesiri olmadığı belirtilmiş.
Bu araştırmanın da kimi kısıtları var olağan.
Araştırmacı Dian, her ne kadar anket anonim olsa da bu araştırmada kullanılan dataların şahısların kendilerinden direkt olarak anket yoluyla elde edilmesinin bir yanlılık durumu yaratabileceğini belirtiyor. Diğer bir deyişle, çoğunluğun dürüstçe karşılık verdiği varsayılsa da katılımcılar anketi kendileri doldurduğundan ötürü, anket formundaki her tabire dürüstçe yanıt vermemiş olabilir.
Çok daha kesin bir sonuca ulaşmak için tüm iştirakçilerin bir uzman tarafından muayenesinin akabinde kişilik özelliklerine yönelik teşhis konulması ve tanısı konulmuş olan siyasetçiler üzerine bu tahlili tekrar etmek gerekir. Tabii siyasetçiler buna müsaade verir mi orası başka konu…