Atların sahip olduğu kimi fizyolojik özellikleri, bu hayvanlardan insanlara verilmesi için panzehir üretilebilmesine imkan tanır. Atları ve yılanları içine alan ve pek çok kademeden oluşan bu süreç, aslında bir epey tehlikelidir.
Peki bir atın yılan ısırığına karşı, insanlara panzehir üretebilmesi tam olarak nasıl gerçekleşir?
Bu sürecin birinci adımı, zehrin yılanlardan çıkarılmasıyla başlar.
Yılan terbiyecisi, yılanı dikkatli bir halde koruma ettiği yerden çıkarır ve ısırılma riskini en aza indirmek için hayvanın başını aşağıya hakikat bir diskle bastırır.
Başı bastırmak için kullanılan disk ise terbiyecinin, yılanın başının tam olarak nerede olduğunu görebilmesi için şeffaftır. Hayvanın başı bir nevi emniyet altına alınınca, yılanın ağzı boş ve küçük bir bardağa oturtulur ve böylelikle zehri bu bardağa bırakması sağlanır.
Zehri salan yılan, terbiyeciyi ısırdığına inandığı için bu süreci gerçekleştirir.
Salınan bu zehrin ölçüsü, yaklaşık 50 insanı öldürmeye kâfi olur. Kimi yılan çeşitlerinin zehri ise bir o kadar daha tehlikelidir ve 100’den fazla insanın hayatını kaybetmesine sebep olabilir.
Yine bu zehir, her yılana has olarak çeşitli renklere bürünebilir. Örneğin Taipan yılanının zehri pembe, Kral Kahverengi’ninki koyu sarı ve Kaplan yılanının zehri açık sarıdır.
Devamında bardağa hapsolmuş zehir, nemin dışarı çekilebilmesi ve daha uzun müddet koruma edilebilmesi için -56 derecede dondurularak kurutulur.
Atlar ise bu noktadan sonra devreye girer.
Atlar, 1800’lü yıllardan beri panzehir oluşumu açısından hayli hayati bir ehemmiyete sahiptir. Zira onların bedenleri, beşerlerle biyolojik benzerliklere sahiptir ve yılanların zehriyle savaşmak için doğal antikorlar geliştirir. Ayrıca at ne kadar sağlıklıysa, o kadar fazla panzehir üretebilir.
Bu hayvanlar, panzehir için büyük ölçülerde antikor üretmeye yetecek kadar kana sahiplerdir ve bir kan torbasını süratli bir halde doldurabilirler. Bu süreçte atlara az ölçüde zehir enjekte edilir ve iki haftada bir kanları alınır.
Devamında plazma bu kandan ayrılır, antikorlar plazmadan çıkarılır ve nihayetinde panzehir artık yılan ısırıklarına maruz kalmış insanlara verilmek üzere hazırdır.
Ancak bu panzehiri geliştirmek epeyce masraflı ve yılanlarla başlayan bu süreç oldukça tehlikeli olduğundan bilim insanları, bu maliyetleri azaltmak ve muhtemel yılan ısırıklarından zehirlenmenin önüne geçebilmek için, atlar olmadan panzehir geliştirmenin yollarını aramaya devam ediyor.