Fazla kiloyla çaba eden insanların ekseriyetle kronik ağrıları olması sebebiyle, yediklerimiz ile ağrı hissi ortasından bir ilgi olduğu uzun vakittir bilinen bir gerçekti. Lakin yeni yapılan bir araştırma ile yiyecekler ve ağrı ortasındaki ilgiye dair yeni ipuçları bulundu.
Bir kişi acı çektiğinde beyindeki motivasyon ve zevkten sorumlu devrelerin etkilendiğini öne süren yeni araştırma ile bu durumun neden meydana geldiğine dair bir açıklama bulunmuş olabilir. PLOS ONE’da yayınlanan çalışmanın baş müellifi olan Paul Geha’ya nazaran elde edilen yeni bulgular, kronik ağrıyı birinin yeme davranışındaki değişiklikle ilişkilendiren yeni fizyolojik sistemleri ortaya çıkarabilir ve bu değişiklik, obezitenin gelişmesine yol açan şey olabilir.
Kronik ağrılı hastalarda obezite, hareket eksikliğinden kaynaklanmıyor olabilir
Yediğimiz şeylerden zevk almak, beynimizin yediklerimize nasıl tepki verdiğine bağlı olarak gelişir. Bundan yola çıkarak beynin şeker ve yağa verdiği yansıyı inceleyen Del Monte Nörobilim Enstitüsü’ndeki araştırmacılar da jelatinli bir tatlı ve puding kullanarak yiyeceklerin şekerini, yağını ve dokusunu değiştirdiler. Bunun sonucunda şekerli yiyeceği yiyen hastaların hiçbirinin yeme davranışı değişikliği yaşamadığını fark eden araştırmacılar, yağlı yiyeceği yiyen hastalarda ise davranış değişikliklerinin meydana geldiğini gözlemlediler.
Akut bel ağrısı olan ve daha sonra iyileşenler, büyük olasılıkla pudingi yemekten zevk alamayarak sindirim sistemlerinden beyinlerine bozulmuş tokluk sinyalleri gönderirken, araştırmacılar tıpkı durumun ağrıları bir yıldır devam eden akut bel ağrısı olanlarda meydana gelmediğini fark etti. Buna karşılık kronik bel ağrısından muzdarip hastalar, dondurma ve kurabiye üzere yağ ve karbonhidrat oranı yüksek besinlerin vakitle onlar için problemli hale geldiğini bildirdi ve bu hastaların beyin taramalarının bozulmuş tokluk sinyalleri gösterdiği gözlemlendi.
Yiyecek sevmedeki bu değişikliğin kalori alımı üzerinde bir tesiri olmadığının altını çizen Geha, “Bu bulgular, kronik ağrılı hastalarda obezitenin hareket eksikliğinden kaynaklanmayabileceğini, lakin tahminen de yemek yeme biçimlerini değiştirdiğini gösteriyor.” biçiminde kaydetti.
Beynin karar vermekle vazifeli bölgesi, ağrıları kronikleşen bireylerde daha küçük
Bütün bunlara ek olarak araştırmaya katılan bireylerin beyin taramaları, karar vermede kıymetli bir rolü olan beynin küçük bir bölgesi olan nükleus akkumbens‘in, yeme davranışında uzun vadeli bir değişiklik yaşama riskinin kimlerde daha çok olabileceğine dair ipuçları sunabileceğini ortaya koydu.
Başlangıçta yeme davranışlarında değişiklik yaşayan fakat ağrıları kronik bir hal almayan hastalarda beynin bu bölgesinin yapısının olağan olduğunu gözlemleyen araştırmacılar; yeme davranışı olağan olmasına karşın ağrıları kronikleşen hastaların nükleus akkumbens’inin daha ‘küçük’ olduğunu tespit etti .
Fakat değişik bir biçimde nükleus akkumbens’in yalnızca kronik sırt ağrısı hastalarında ve akut bir sırt ağrısı nöbetinden sonra kronikleşen hastalarda zevk derecelendirmelerini kestirim etmesi, araştırmacıların kronik ağrı hastalarının motive olmuş davranışlarında bu bölgenin kritik önem arz ettiğini düşünmesine neden oldu. Geha tarafından yapılan daha eski bir araştırmada ise daha küçük bir nükleus akkumbens’in, bir kişinin kronik ağrı geliştirme riskinin daha yüksek olup olmadığını gösterebileceğini keşfedilmişti.